Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2018

Άλλο πατριώτης δημοκράτης κι άλλο εθνικόφρων υπό πώληση στον πλειοδότη…


του Γιώργου Γεωργή.

Το ΕΠΑΜ, πιστό στις αρχές και τα προτάγματά του για ένα αληθινά παλλαϊκό κίνημα από τα κάτω, από τον ίδιο τον λαό, είναι ανοικτό σε συνεργασία με κάθε δύναμη που στρατεύεται ενεργά εναντίον του κατοχικού καθεστώτος και αγωνίζεται, στην πράξη κι όχι στα λόγια, για την εθνική ανεξαρτησία και την ανάδειξη του λαού σε αφέντη της χώρας του.

Αρκεί η συνεργασία αυτή να έχει κινηματική βάση, να υπερβαίνει τις παρωχημένες και διχαστικές κομματικές και ιδεολογικές γραμμές μέσα στο λαό, αλλά και να θεμελιώνεται στη βάση της ισοτιμίας, της αμοιβαιότητας και της κοινής δράσης πάνω σε κοινές αρχές και προτάγματα για το σήμερα. Το ΕΠΑΜ έχει αποδείξει στην πράξη ότι δεν το αφορά η πολιτική ΟΦΑ (Όπου Φυσά ο Άνεμος), ούτε γοητεύεται από το χρήμα και τις καρέκλες. Αντίθετα, φιλοδοξεί να φέρει έναν νέο πολιτικό πολιτισμό και στον τρόπο που οικοδομούνται οι πολιτικές συνεργασίες. Γι αυτό και η κοινή δράση, οι συμφωνίες και οι διαφωνίες, όλα είναι δημόσια, ανοικτά στην κριτική. Για το ΕΠΑΜ, στη σχέση με τους συμμάχους του, δεν υπάρχουν μυστικά πρωτόκολλα και μοιρασιές κάτω από το τραπέζι.

Για μας η πατρίδα κι ο δοκιμαζόμενος λαός είναι πάνω απ’ όλα! Δεν είναι μέσο για πολιτική καριέρα, ούτε είδος προς μεταπώληση. Ο πατριώτης ποτέ δεν είχε ούτε κι έχει καμιά σχέση με όλους εκείνους τους εθνικόφρονες που βιάζονταν να βρουν προστάτη σε κάποια ξένη πρεσβεία, για να πουλήσουν «εθνολατρεία» τοις μετρητοίς και ακίνδυνα με τις πλάτες αυτών που καταδυναστεύουν κι εκμεταλλεύονται το λαό, που εκποιούν την εθνική περιουσία, δημόσια και ιδιωτική, σε τιμή ευκαιρίας.

Η λευτεριά της πατρίδας και η προκοπή του λαού μας θα μένουν άπιαστο όνειρο, χωρίς τη μονομερή διαγραφή του χρέους, χωρίς τη μονομερή κατάργηση όλων των μνημονιακών νόμων και δεσμεύσεων, χωρίς την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ, χωρίς την εισαγωγή εθνικού κρατικού νομίσματος και την κατάκτηση της αληθινής δημοκρατίας, η οποία θα δικάσει και τους σφετεριστές της λαϊκής κυριαρχίας κατά το άρθρο 120 παρ. 3 του Συντάγματος. Διαβάστε το καλά γιατί αφορά και τους «αντιμνημονιακούς» σφετεριστές της δημοκρατίας.

Διαφορετικά, όσες επικλήσεις κι αν γίνονται στο «πεπρωμένο της φυλής», στα «ιστορικά δίκαια του Έθνους»,  όσοι όρκοι κι αν παίρνονται για το «ιστορικό και πολιτιστικό φορτίο του όρου Μακεδονία», για «το όνομα είναι η ψυχή μας». Ακόμα κι αν δεν υπήρχε ποτέ ούτε η σκέψη για τη συνθήκη των Πρεσπών, ακόμα κι αν επιβαλλόταν στα Σκόπια το όνομα Δαρδανία, Βαρντάσκα, ή και Κοκκινοσκουφίτσα! Και με τη σύμφωνη γνώμη και των κατοίκων του… Ακόμα κι αν γίνονταν όλα τούτα… η χώρα μας δεν θα ήταν περισσότερο ανεξάρτητη, δεν θα απαλλασσόταν από τα κατοχικά δεσμά του χρέους! Η δημόσια και ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων, το βιος μας, τα μνημεία μας δεν θα ήταν λιγότερο λεία των δανειστών! Ο εξανδραποδισμός, η γενοκτονία του λαού μας δεν θα περιορίζονταν από τούτο ή το άλλο όνομα του νατοϊκού προτεκτοράτου στα βόρεια σύνορά μας!

Πατριώτης είναι μόνο εκείνος που παλεύει να ενώσει τον λαό -ανεξάρτητα από ιδεολογίες, ιδεοληψίες ή προκαταλήψεις- εναντίον του καθεστώτος κατοχής που έχει εγκαταστήσει η παγκόσμια διακυβέρνηση των «αγορών» και οι θεσμοί της, είτε υπερεθνικοί, είτε εθνικοί! Οι άλλοι είναι –πιο σωστά καταλήγουν να γίνονται- εθνικόφρονες παλαιάς κοπής, που ξέρουν να μιλούν μόνο για «ελληνισμό» με τον στόμφο Γερμανών σχολαστικών ακαδημαϊκών του 19ου αιώνα που εισήγαγαν και τον όρο, μόνο και μόνο για να επικαλεστούν τον γνωστό «πατριωτισμό» του καθ’ έξιν προδότη: Δεν δυνάμεθα να αντιταχθούμε στους δανειστές, δεν μπορούμε να τα βάλουμε με την ΕΕ, δεν πρέπει να στενοχωρήσουμε το ΔΝΤ και τους Αμερικανούς! Διότι θα μας χιμήξει η Τουρκία, θα μας κάνουν εμπάργκο οι μεγάλοι και θα συμμαχήσουν εναντίον μας οι Ελοχίμ και οι Νεφελίμ!
Άλλωστε, ποιος είναι πιο συστημικός; Αυτός που μένοντας σε στεντόρειες καταγγελίες, είτε από «ταξική», είτε από «εθνική» σκοπιά, επιμένει να θεωρεί αδύνατη ή και αδόκιμη την ανατροπή του καθεστώτος της χρεοκρατίας, ή αυτός που, ανεξαρτήτως ιδεολογίας και πολιτικού αυτοπροσδιορισμού, θέτει σκοπό του τον αγώνα για τη λευτεριά;

Ποιος είναι πιο ταυτισμένος με το σύστημα; Αυτός που καταθέτει «προτάσεις ανατροπής» είτε «ταξικές», είτε «εθνικές» και επιμένει να διχάζει το λαό με βάση τις δοξασίες και τα πιστεύω του; ή αυτός που ψάχνει να βρει τον τρόπο, τον δρόμο της αγωνιστικής ενότητας και συνεργασίας όλων των λαϊκών δυνάμεων; Που ψάχνει να προτείνει τους αναγκαίους και ικανούς ελάσσονες κοινούς στόχους που ενώνουν;

Με τον ίδιο τρόπο που οι «αγωνιστές της αριστεράς», ζητούν «δηλώσεις μετανοίας» από όσους βαφτίζουν εθνικιστές, έτσι και οι φερόμενοι ως γνήσιοι Έλληνες Πατριώτες «πιστοποιούν ως εθνικώς δρώντες»  μονάχα εκείνους που πιστεύουν στον «ελληνισμό» της δικής τους εκδοχής! Έτσι ονειρεύονται να ενωθούν πάνω στο Μακεδονικό, την Κύπρο, το «Βορειοηπειρωτικό», το Αιγαίο, το «μεταναστευτικό» ή την «άμεση δημοκρατία» (που κατανοείται ως δημοψήφισμα!). Να ενωθούν δηλαδή σε οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτά που καίνε τώρα τον κόσμο και την χώρα!

Κριτήριο πατριωτισμού, γι’ αυτούς δεν είναι η στάση απέναντι στο κατοχικό καθεστώς, αλλά η συμμετοχή στα γνωστά συλλαλητήρια. Αν από την «αριστερά» βαφτίζονται εθνικιστές, ή ακόμα και φασίστες, όσοι συμμετείχαν, από τους «πατριώτες» αυτούς χαρακτηρίζονται ως μειωμένης εθνικής συνείδησης, ή και εθνομηδενιστές, όσοι αρνήθηκαν να συμμετέχουν! Ο διχασμός καλά κρατεί!

Η Ελλάδα μας σήμερα, δεν τελεί απλά υπό επιτροπεία, είναι λεία πολέμου! Αντιμετωπίζεται δηλαδή από τους δανειστές και το πολιτικό τους προσωπικό στην ΕΕ και διεθνώς ως κατεχόμενη χώρα, δηλαδή ως χώρος απροκάλυπτης, στυγνής, ληστρικής εκμετάλλευσης. Αλήθεια, για ποια εθνική διπλωματία, για τι είδους αντιμετώπιση ή διαχείριση των θεμάτων εξωτερικής πολιτικής και άμυνας μπορεί να γίνεται λόγος σε συνθήκες όπου η χώρα αδυνατεί να πάρει αποφάσεις χωρίς την έγκριση των «θεσμών»; Της οποίας η κυβέρνηση υπολείπεται αρμοδιοτήτων αποικιακής κυβέρνησης, όπου ο όρος προτεκτοράτο δεν είναι παρά ευφημισμός;

Δεν έχει νόημα να παπαγαλίζει κάποιος τα θεωρήματα που ο ταξικός αντίπαλος του εμφυλίου έχει εμποτίσει τον λαό μας και την αριστερά! Ο διαχωρισμός σε αριστερούς και δεξιούς επιβλήθηκε με τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, τις φυλακές, τα βασανιστήρια στην ασφάλεια, στους τόπους εξορίας! Οι πραγματικοί πατριώτες, δημοκράτες ποτέ δεν πρόκειται να αποδεχτούμε τον διαχωρισμό που με αίμα επιβλήθηκε στον ελληνικό λαό.

Στις μέρες μας, σ' ολόκληρη την περίοδο της κρίσης και του καθεστώτος κατοχής περίσσεψαν οι «δεξιοί», οι «πατριώτες», αλλά και οι «δημοκράτες», οι «αριστεροί» που εξαντλούν τις προσπάθειές τους για να πείσουν τους πάντες ότι «τίποτα δε γίνεται», ότι έτσι και βγούμε από το ευρώ, την ΕΕ και διαγράψουμε το χρέος «η Τουρκία θα φτάσει μέχρι τη Λάρισα», ή πως «θα πεινάσουμε», «θα καταστραφούμε»! ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ, ή αγγλιστί TINA (There Is No Alternative)! Αυτό είναι στις μέρες μας το μότο του δωσιλογισμού. Κι ακολουθούν τα γνωστά ρωμαίικα: «του φευγάτου η μάνα δεν έκλαψε ποτέ» και το δημώδες «Γιάννη μου κάτσε φρόνιμα να γίνεις νοικοκύρης»!

Εμείς, στο ΕΠΑΜ, δεν πρόκειται να γίνουμε ποτέ φερέφωνα ξένων δυνάμεων και πρεσβειών, ούτε βιτρίνα αναδόμησης του παλιού δοσιλογικού πολιτικού συστήματος. Η «ενότητα της λαϊκής πατριωτικής δεξιάς», για την οποία συνωστίζονται πολλοί μνηστήρες, μας αφήνει παγερά αδιάφορους, όπως και οι επιχειρήσεις για την «ενότητα της αριστεράς». Αυτό που χρειάζεται είναι μόνο η ενότητα του λαού! Κι αυτή δεν πρόκειται να έρθει ούτε από τα δεξιά, ούτε από τα αριστερά, αλλά από τα κάτω, από τον ίδιο τον λαό και από εκείνες τις δυνάμεις που ξέρουν να θέτουν «την απελευθέρωση της πατρίδας» πάνω απ’ όλα. Πάνω από κάθε άλλο εθνικό ή «εθνικό» ζήτημα, αναφύεται και αξιοποιείται για τον διχασμό του λαού μας!

Για το ΕΠΑΜ δεν νοείται ούτε «πατριωτικός», ούτε «αντισυστημικός» πολιτικός διάλογος όταν δεν τίθεται, ως ελάχιστος κι άμεσης προτεραιότητας στόχος, η αποκατάσταση της συνταγματικής νομιμότητας με την καταγγελία της Δανειακής Σύμβασης και των συμπαρομαρτούντων αυτής, τη μονομερή ακύρωση όλων των μνημονιακών νόμων, διαταγμάτων και αποφάσεων! Μόνο έτσι ανοίγει ο δρόμος για τα περαιτέρω! Χωρίς συμφωνία σε αυτά τα ελάχιστα, απλά θα κοροϊδεύαμε τον κόσμο, Πουλώντας φύκια για μεταξωτές  κορδέλες!

Ο Γιώργος Γεωργής είναι μέλος του Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου του Ε.ΠΑ.Μ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου