Το 2017 αποδεικνύεται έτος πρωτοφανούς γενοκτονίας του ελληνικού λαού

του Δημήτρη Καζάκη

Έως τις 10 Μαρτίου, δηλαδή τις πρώτες 100 ημέρες του 2017, τα στοιχεία των Ληξιαρχείων δείχνουν μια τρομακτική κοινωνική κατάρρευση, που παίρνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις. Κάθε μέρα πεθαίνουν 395 άνθρωποι στην Ελλάδα. Ρεκόρ από την εποχή του πολέμου. Και κάθε μέρα πεθαίνουν 164 περισσότεροι από τις ημερήσιες γεννήσεις. Ακόμη ένα ρεκόρ από την εποχή του πολέμου.

Για να αντιληφθούμε το μέγεθος της γενοκτονίας στην οποία υπόκειται ο ελληνικός λαός, ας δούμε δυο διαγράμματα.

Στο μεν πρώτο καταγράφονται τα στοιχεία για τη φυσική κίνηση του πληθυσμού στην Ελλάδα από το 1978 έως το 2017. Επίσης καταγράφεται και η διαφορά ανάμεσα στους θανάτους και τις γεννήσεις. Παρατηρούμε την δημογραφική κρίση που αρχίζει και εκδηλώνεται στη δεκαετία του 1980 και μετά την επιβολή άγριας λιτότητας με υπουργό οικονομικών τον Σημίτη στη δεύτερη περίοδο διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ.

Οι πολιτικές προετοιμασίας της χώρας για την ΕΕ και την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ ουσιαστικά εκμηδένισε τη φυσική άνοδο του πληθυσμού. Οδήγησε δηλαδή τον πληθυσμό της Ελλάδας σε στασιμότητα με αποτέλεσμα το φαινόμενο της μέσης γήρανσης. Σημείο καμπής υπήρξε το 2011 όπου άρχισε η φυσική εξόντωση του πληθυσμού.

Προϊόν των μνημονίων ήταν η εκτίναξη των θανάτων, αλλά και η κατάρρευση των γεννήσεων. Με τον τρόπο αυτό η γήρανση του πληθυσμού μετατράπηκε σε απόλυτη μείωση. Κάτι που έχει να γνωρίσει ο ελληνικός λαός από την εποχή του πολέμου.

Από το 2011 έως το 2016 η φυσική μείωση του πληθυσμού ανήλθε σε 114.789. Με άλλα λόγια, τα πρώτα έξη χρόνια οι θάνατοι υπερέβησαν τις γεννήσεις σχεδόν κατά 115 χιλιάδες. Δηλαδή είχαμε κατά μέσο όρο περιόδου γύρω στους 53 θανάτους περισσότερους από τις γεννήσεις κάθε μέρα. Αν προσθέσουμε στα δεδομένα αυτά και την αναγκαστική μετανάστευση, η οποία πάλι από το 2011 και κατόπιν αρχίζει να παίρνει αρνητικές διαστάσεις, τότε η απόλυτη μείωση του πληθυσμού την περίοδο 2011 έως 2016 ήταν σχεδόν 340 χιλιάδες.

Τα δεδομένα αυτά άλλαξαν δραματικά το 2017, όπως δείχνουν τα στοιχεία των Ληξιαρχείων των πρώτων 100 ημερών. Εκτινάχθηκαν οι θάνατοι και κατέρρευσαν ακόμη περισσότερο οι γεννήσεις. Ας δούμε το επόμενο διάγραμμα.

Το 2016 είχαμε λίγο πάνω από 69 θανάτους περισσότερους απ' ότι γεννήσεις σε ημερήσια βάση. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις που βασίζονται στη σύγκριση των αντίστοιχων 100 πρώτων ημερών 2016 και 2017, φέτος οι συνολικοί θάνατοι φαίνεται ότι θα ξεπεράσουν τις 144 χιλιάδες. Ενώ οι θάνατοι που υπερβαίνουν τις γεννήσεις θα ξεπεράσουν τις 59 χιλιάδες. Ενώ το 2016 ήταν γύρω στους 25 χιλιάδες.

Τα στοιχεία αυτά γίνονται ακόμη πιο δραματικά αν τα συγκρίνουμε με τα πληθυσμιακά δεδομένα του πολέμου. Σύμφωνα με τις επίσημες απογραφές του ελληνικού κράτους (Αποτελέσματα της Απογραφής του Πληθυσμού της 7ης Απριλίου 1951, τόμος 1ος, σελ. XLIX) ο πληθυσμός της Ελλάδας το 1940 -όταν εισήλθε στον πόλεμο- ήταν 7.334.860. Το 1946 (με βάση δειγματοληπτική έρευνα) ο πληθυσμός ανερχόταν σε 7.257.000. Δηλαδή από το 1940 έως το 1946 είχε επέλθει φυσική μείωση του πληθυσμού κατά 87.860.

Σήμερα η φυσική μείωση του πληθυσμού σε αντίστοιχη χρονική περίοδο φτάνει σχεδόν τις 115 χιλιάδες. Γιατί αυτό; Διότι την εποχή του πολέμου και παρά τα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα από εκτελέσεις, αντίποινα, πείνα και ασθένειες που επέβαλαν οι κατακτητές στη χώρα, ένα σημαντικό μέρος καλύφθηκε από τις γεννήσεις. Αδιάψευστο δείγμα υψηλού πατριωτικού ηθικού και ελπίδας για έναν μαχόμενο λαό.

Σήμερα οι κατακτητές Ευρωπαίοι μαζί με τις κατοχικές κυβερνήσεις κατόρθωσαν να σπάσουν το ηθικό και να καταφέρουν αυτό που δεν κατάφεραν με τα εκτελεστικά αποσπάσματα, τα μπλόκα, τις θηριωδίες, την πείνα και τις ασθένειες κατά τη ναζιστική κατοχή. Βρήκαν πολύ πιο αποτελεσματικούς τρόπους εφαρμογής πολιτικών γενοκτονίας.

Και μάλιστα με τη δική μας συναίνεση. Κι αυτό γιατί χάσαμε την αξιοπρέπεια και την ανθρωπιά μας. Γιατί μας έχουν εθίσει στο προσωπικό βόλεμα και στην αδιαφορία για το διπλανό μας. Να γιατί έχει ακόμη, δυστυχώς, πέραση αυτό που λένε οι σημερινοί δωσίλογοι: Ικανοποιώντας τις ορέξεις των κατακτητών και υλοποιώντας τις άνωθεν δεσμεύσεις "τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι", αργά ή γρήγορα θα γλυτώσουμε από το καθεστώς κατοχής και οι Ευρωπαίοι θα μας χαρίσουν την ελευθερία μας!

Μόνο που και σήμερα ισχύει αυτό που ίσχυε και στην εποχή του Εμμ. Ροΐδη, ο οποίος όταν άκουγε κάτι τέτοια έγραφε ειρωνικά στον Ασμοδαίο: Τούτο ενθυμίζει ημίν την πρότασην αγαθού τινος Ισπραβνίκου εν Μολαδβία πρός εξόντωσιν των λύκων, ην διετύπωσεν ως ακολούθως: "Ν' αφεθώσιν οι λύκοι να τρώγωσιν ανενοχλήτως τα πρόβατα, διότι άμα αποφαγωθώσιν όλα τα πρόβατα τότε και οι λύκοι θέλουσιν αποθάνει της πείνης."

Έτσι κι εμείς σήμερα. Ας αφήσουμε τους λύκους ανενόχλητους να μας φάνε, εμάς και τα παιδιά μας. Κι όταν μας φάνε όλους, τότε θα μας αφήσουν ήσυχους! Πόση νόσο και πόση μαλακία εν τω λαώ, για να θυμηθούμε το Ευαγγέλιο, κρύβει μια τέτοια σκέψη;