του Βασίλη Κισσά
Ο εχθρός για να προελαύνει οφείλει στον εαυτό
του να είναι πάντα ένα βήμα πιο μπροστά από τα θύματά του. Πιο μπροστά από την
άμυνα που ήδη εφαρμόζουμε, τις προβλέψεις που φροντίζουμε να κάνουμε για να
αποφύγουμε τις μεθοδεύσεις του, την πρόληψη στην διαμόρφωση παιδείας και
αντίληψης, πιο μπροστά από τη λογική ως την ανώτερη δυνατή σύλληψη της
πραγματικότητας.
Χυδαίο αιφνιδιασμό υφίσταται όποιος
πληροφορηθεί ότι με το μανδύα της καλλιτεχνικής προσέγγισης έχει ντυθεί ο
βιαστής της λογικής, που εκθέτει στην ίδια προθήκη το φιλόσοφο και
καταδικασμένο σε θάνατο Σωκράτη και τον αγωνιστή της ισότητας των ανθρώπων
Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ με παράφρονες φανατικούς θλιβερής προσωπικότητας μαζικούς
φονιάδες που έδωσαν τέλος στη ζωή τους την ίδια στιγμή που τελείωναν και τη ζωή
δεκάδων ή χιλιάδων άλλων ανθρώπων στο όνομα της συλλογικής ευθύνης και ενοχής.
Το αποτέλεσμα της αυτοκτονίας αυτών των φονιάδων με ταυτόχρονη θανάτωση άλλων
ανθρώπων, ήταν μόνο το ξέσπασμα πολέμων με χιλιάδες ή εκατομμύρια επόμενα
θύματα.
Η σύγκριση προσωπικοτήτων και εγκληματιών
είναι χυδαία, προσβάλει τη ζωή, τη δικαιοσύνη, τη μνήμη πραγματικών αγωνιστών
και δασκάλων του πολιτισμού και όποιος την προτείνει του αξίζει το όνομά του να
γραφτεί με ανεξίτηλα γράμματα δίπλα στου Γκαίμπελς και του Μουζάλα (για το
βασανισμό χιλιάδων προσφύγων, μεταναστών και Ελλήνων μέσω της παραποίησης της
διεθνούς δικαιακής πραγματικότητας).
Αυτή τη σύγκριση λαμβάνει χώρα στο Βερολίνο
σε μία έκθεση που ονομάζεται "Μουσείο Μαρτύρων" και είναι μέρος
μεγαλύτερης που μετακόμισε από την Κοπεγχάγη, στα πλαίσια του Βορειοευρωπαϊκού
Φεστιβάλ (Northwind Festival).
Εστιάζοντας στον προβληματισμό για το
δικαίωμα της χρήσης του όρου "μάρτυρας", μεταθέτει το επίκεντρο
οποιασδήποτε κοινωνικοπολιτικής αναζήτησης στην εξιδανίκευση της θυματοποίησης
του αντιστεκόμενου, άσχετα αν ο αντιστεκόμενος ασχολείται με ουσιαστικό τρόπο
με τα αίτια της καταπίεσής του. Αρκεί που εκρήγνυται, δεν ενδιαφέρει το
συνολικό αποτέλεσμα (άμεσο, μεσοπρόθεσμο, μακροπρόθεσμο) και όποιον πάρει ο
Χάρος, όποιος καρπωθεί το αποτέλεσμα προβοκατόρικα ας το κάνει! Τί φταίει ο
μάρτυρας;
Υποσυνείδητα καλλιεργείται η προσέγγιση των
γεγονότων και δράσεων αποκλειστικά από τη μεριά του μυωπικού και στενά
υποκειμενικού βιώματος, χωρίς να υπολογίζονται οι συνολικές κοινωνικές
προεκτάσεις. Όμως οι κοινωνικές δράσεις γίνονται για το κοινωνικό τους
αποτέλεσμα, όχι για την ατελέσφορη εκτόνωση του μπερδεμένου δυστυχή φανατικού.
Για του λόγου το αληθές, πληροφορίες για την έκθεση
του "Μουσείου Μαρτύρων" μπορείτε να δείτε στους συνδέσμους:
Ο Βασίλης Κισσάς
είναι μέλος της ΤΟ Θεσσαλονίκης του ΕΠΑΜ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου