Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2016

Ίδρυμα Φρίντριχ Έμπερτ



Σειρά: Το κράτος εάλω



Το Ίδρυμα αυτό είναι το πιο παλιό στην πολιτική ιστορία της Γερμανίας. Ιδρύθηκε το 1925 μετά το θάνατο του Φρίντριχ Έμπερτ, ο οποίος διετέλεσε πρώτος πρόεδρος της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, από το 1919 έως το 1925, προς τιμήν της συμβολής του στην εγκαθίδρυση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας στη χώρα του.

Γεννημένος το 1871 στη Χαϊδελβέργη,
Φρίντριχ Έμπερτ
1871 - 1925
ο Φρ. Έμπερτ ενδιαφέρθηκε από πολύ νέος για την πολιτική και το 1889 εντάχθηκε στο Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της Γερμανίας (SPD). Ξεκινώντας από συντάκτης εφημερίδας του κόμματος, σταδιακά κατέκτησε ανώτερα αξιώματα και το έτος 1919 έγινε Καγκελάριος της Ομοσπονδιακής Βουλής της Γερμανίας. Είναι αυτός που κατέστειλε την εξέγερση των Σπαρτακιστών, που ξέσπασε στο Βερολίνο στις 5 Ιανουαρίου 1919. Σκοπός των εξεγερθέντων ήταν η επιβολή σοβιετικού τύπου διακυβέρνησης με τη συγκρότηση σοβιέτ, ενώσεων εργατών και στρατιωτών. Οι «Σπαρτακιστές» ξεκίνησαν ως η αριστερή πτέρυγα του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, από το οποίο αποσπάστηκαν το 1914, με επικεφαλής την Ρόζα Λούξεμπουργκ και τον Καρλ Λίμπκνεχτ. Οι Σπαρτακιστές ήταν αντίθετοι με τον πόλεμο και υποστήριζαν την επαναστατική εργατική πάλη. Ήταν αυτοί που ίδρυσαν το Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας τον Ιανουάριο του 1919. Εξεγέρθηκαν πέντε μέρες μετά, παρά τη διαφωνία της Λούξεμπουργκ. Επειδή είχαν μεγάλη απήχηση στις εργατικές ενώσεις, για να αντιμετωπιστεί γρήγορα ο κομμουνιστικός κίνδυνος, ο Φρ. Έμπερτ κήρυξε στρατιωτικό νόμο και τους αποδεκάτισε, στέλνοντας εναντίον τους τα Φράικορπς, σώματα που αποτελούνταν από αυτοκρατορικό στρατό και ομάδες ακροδεξιών παραστρατιωτικών πολιτοφυλάκων. Η εξέγερση έληξε στις 15 Ιανουαρίου, με τη δολοφονία της Ρόζας Λούξεμπουργκ και του Κάρλ Λίμπκνεχτ. Αυτή είναι συνοπτικά η ιστορία πίσω από την ίδρυση του Ινστιτούτου Φρ. Έμπερτ (
Friedrich Ebert Stiftung), η οποία ακροθιγώς μόνο αναφέρεται στην κεντρική ιστοσελίδα του Ιδρύματος, πιθανόν για να μην ανασκαλεύονται «αιχμηρές» πτυχές της ιστορίας, που μπορεί να αναταράξουν την πολιτική νηνεμία και την αγαστή συνεργασία μεταξύ των διαφόρων Ινστιτούτων, αλλά και των κομμάτων που αυτά εκπροσωπούν.


Ομοίως, και το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της Γερμανίας είναι από τα παλαιότερα, με ιστορία 153 ετών. Ιδρύθηκε από τον Φέρντιναντ Λασάλ στη Λειψία το 1863, για να είναι κοντά στα εργατικά συνδικάτα και να κάνει πραγματικότητα τον επαναστατικό μαρξισμό. Όμως από τις αρχές του 20ου αιώνα, ο σοσιαλδημοκράτης Έντουαρντ Μπερστάιν κατάφερε να πείσει πως το κόμμα έπρεπε να εγκαταλείψει τα επαναστατικά του συνθήματα και να εξελιχθεί σε δημοκρατικό μεταρρυθμιστικό κόμμα, που θα προωθούσε φιλεργατικές μεταρρυθμίσεις μέσα από το καπιταλιστικό σύστημα. Μέχρι σήμερα, όπως και τα υπόλοιπα σοσιαλδημοκρατικά ευρωπαϊκά κόμματα, έχει βάλει τόσο νερό στο κρασί του που κατάντησε πουκάμισο αδειανό για τα λαϊκά στρώματα, και μάλιστα ποτισμένο με το δηλητήριο του νεοφιλελευθερισμού (κάτι σαν το ΠΑΣΟΚ). Σήμερα, πρόεδρος του κόμματος των Σοσιαλδημοκρατών είναι ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ.

Ελληνογερμανική Εταιρική Σχέση:
Συνάντηση υψηλόβαθμων στελεχών στο
Ομοσπονδιακό Υπουργείο Εξωτερικών

(© Auswärtiges Amt)

Το Ίδρυμα Έμπερτ εγκαταστάθηκε στην Αθήνα το Μάιο του 2012, όπως το ίδιο συνέβη και με τα άλλα πέντε Γερμανικά Ιδρύματα, μετά την υπογραφή της Ελληνογερμανικής Εταιρικής Σχέσης το Μάρτιο του 2010. Μοναδικό ευρωπαϊκό φαινόμενο αποτελεί η σχεδόν ταυτόχρονη εγκατάσταση στην Ελλάδα, όλων των συγγενών προς τα γερμανικά πολιτικά κόμματα Ιδρυμάτων παραγωγής σκέψης και μεταρρυθμίσεων. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι εκείνο το διάστημα, η γερμανική βουλή ψήφισε την εκταμίευση 6,5 εκατ. ευρώ για την οικονομική ενίσχυσή τους. Τα γραφεία του Ιδρύματος βρίσκονται στην Αθήνα, στην οδό Νεοφύτου Βάμβα 4. Διευθύντρια είναι η κ. Νικόλ Κατσιούλη.

Ανάμεσα στα κύρια ενδιαφέροντα του Ιδρύματος, είναι η δραστηριοποίηση υπέρ μιας πολιτικής για την ελευθερία, την αλληλεγγύη, την κοινωνική δικαιοσύνη. Δεν πρόκειται βέβαια πουθενά στις δηλώσεις τους να μας εξηγήσουν πώς συμβιβάζεται η ελευθερία με τα κατοχικά μνημόνια, ούτε να διευκρινίσουν ότι η αλληλεγγύη τους περιορίζεται σε κοινωνικά παντοπωλεία, συσσίτια και λοιπές ελεημοσύνες, ή να μας πουν τι είδους κοινωνική δικαιοσύνη είναι αυτή που κάνει τους πλούσιους να γίνονται πλουσιότεροι και τους υπόλοιπους να ζουν σε ένα διαρκές οικονομικό ναρκοπέδιο.

Το Φρίντριχ Έμπερτ διαθέτει δίκτυο παραρτημάτων σε όλο τον κόσμο και συνεργάζεται με πρόθυμους συνομιλητές/εταίρους στις χώρες όπου έχει παρουσία, για να προωθήσει το διάλογο γύρω από τα επίκαιρα πλέον θέματα, όπως «η δημοκρατία και η βιώσιμη ανάπτυξη, η ειρήνη και η ασφάλεια, η κοινωνικά συμβατή παγκοσμιοποίηση καθώς και η διεύρυνση και εμβάθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Νομίζουμε ότι η εμπειρία τόσων χρόνων από τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ, μας επιτρέπει να… αποκωδικοποιήσουμε τις παραπάνω έννοιες, ως εξής:
Δημοκρατία: Η ευρωενωσιακή εκδοχή της Δημοκρατίας, με αυθαίρετα διορισμένους τεχνοκράτες/εκπροσώπους των καρτέλ στα κέντρα λήψης αποφάσεων και τους λαούς στο περιθώριο.
Βιώσιμη ανάπτυξη: Ανάπτυξη διαφόρων μορφών και… χρωμάτων, όπως πράσινη, γαλάζια, έξυπνη, βασισμένη σε ηλεκτρομαγνητική, αιολική, ηλιακή, ηλεκτρική ενέργεια, όση δηλαδή χρειάζονται οι εξαγωγικές βιομηχανίες ΑΠΕ της Γερμανίας.
Ειρήνη και ασφάλεια: Περισσότερη αστυνόμευση, παρακολούθηση και στρατοκρατία, ως απάντηση στο τεχνητά καλλιεργούμενο κλίμα τρομοκρατίας στις ευρωπαϊκές πόλεις.
Κοινωνικά συμβατή παγκοσμιοποίηση: Οι λαοί να απαρνηθούν την εθνική τους υπόσταση και να υποταχτούν στο αγοραίο ληστρικό κεφάλαιο και στις πολυεθνικές.
Διεύρυνση και εμβάθυνση της ΕΕ: Ουδέν σχόλιο. Για να λυθούν τα προβλήματα που δημιουργεί η ΕΕ, χρειάζεται περισσότερη ΕΕ!...



Το Φρίντριχ Έμπερτ στην Ελλάδα
Το Ίδρυμα στην Ελλάδα, φιλοδοξεί να διατυπώσει εναλλακτικές οικονομικές προτάσεις στην πολιτική της λιτότητας (τύπου ΚΟΙΝΣΕΠ και αλληλέγγυας οικονομίας μάλλον, όπως βλέπουμε και στην περίπτωση του Ιδρύματος Χάινριχ Μπελ), να αναπτύξει στρατηγικές για τη μείωση της ανεργίας (συνήθως αυτό σημαίνει προγράμματα ΕΣΠΑ και επιδοτούμενες θέσεις «απασχόλησης» όπως θα δούμε και παρακάτω), να προωθήσει τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, να στηρίξει τη διαδικασία ανανέωσης της πολιτικής και της διοίκησης. Σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης ιδιαίτερη σημασία δίνεται στη συνεργασία με τους δήμους στο πλαίσιο της Ελληνογερμανικής Συνέλευσης (Συνεργασία Ελληνικών και Γερμανικών δήμων υπό την καθοδήγηση του Χανς Γιοακίμ Φούχτελ).

Το Φρίντριχ Έμπερτ συνεργάζεται στενά με τους Έλληνες εταίρους (πολιτικούς, συνδικαλιστές, εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών όπως ΜΚΟ, Σωματεία και Συλλόγους, επιστήμονες και δημοσιογράφους). Διοργανώνονται συνέδρια από κοινού, εργαστήρια, κύκλοι συζητήσεων, εκπονήσεις μελετών και αναλύσεων και χορηγεί υποτροφίες σε ταλαντούχους νέους που θέλουν να σπουδάσουν ή να εκπονήσουν τη διατριβή τους στη Γερμανία. Ανάμεσα στους εταίρους του Ιδρύματος στην Ελλάδα, ξεχωρίζουμε τη ΓΣΣΕ, το ΕΛΙΑΜΕΠ, την ΚΕΔΕ (Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας), το Πάντειο Πανεπιστήμιο, τον ΣΕΒ… η λίστα είναι πολύ μεγάλη και μπορεί να βρεθεί εδώ.
Με δυο λόγια, σημαντικά Ελληνικά Ιδρύματα, οι δήμοι της χώρας, οι συνδικαλιστές, σημαντικές ΜΚΟ, βιομήχανοι και δυνατοί του χρήματος, καθώς και πνευματικά ιδρύματα, έσπευσαν να συνεργαστούν με το γερμανικών συμφερόντων Ίδρυμα. Το Φρίντριχ Έμπερτ βρισκόταν στη χώρα μας και παλιότερα, από το 1976, και έφυγε επί πρωθυπουργίας Σημίτη. Στο μεταξύ, συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα συνδικάτα της μεταπολίτευσης, όπως ΕΛΤΑ, ΟΤΕ, ΓΕΣΕΕ, ΟΣΕΤΕΕ (Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων Τεχνικών Επιχειρήσεων Ελλάδος) και, μέσω σεμιναρίων, τους καθοδηγούσε στο δρόμο της σοσιαλδημοκρατίας.
Τα επίσημα εγκαίνια του Έμπερτ έγιναν στα γραφεία του τον Μάιο του 2012. Επίσημοι που παραβρέθηκαν ήταν η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Γιάννης Παναγόπουλος της ΓΕΣΕΕ και η Έλκε Φέρνερ, πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του SPD στην Ομοσπονδιακή Γερμανική βουλή.

Το Φρίντριχ Έμπερτ και οι ΑΠΕ
Ένας βασικός τομέας στον οποίο δραστηριοποιείται το Ίδρυμα Φρίντριχ Έμπερτ στην Ελλάδα, είναι η προώθηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Για το σκοπό αυτό, έχει πραγματοποιήσει πληθώρα συνεδρίων, σεμιναρίων και εκδηλώσεων. Το 2012 διοργανώθηκε συνέδριο στο πλαίσιο της πλατφόρμας Capital and Vision 2012, η οποία δημιουργήθηκε από
το Ελληνογερμανικό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Ελλάδας. Στη διοργάνωση του συνεδρίου, εκτός από το Ίδρυμα Έμπερτ, συμμετείχε και το Ελληνικό Ινστιτούτο Κρατικών Ενισχύσεων. Ομιλητές ήταν ο Γ. Φούχτελ, ο Νότης Μηταράκης (τότε υφυπουργός Ανάπτυξης) και ο Dr. Axel Berg, πρόεδρος της EUROSOLAR Γερμανίας, οι οποίοι τόνισαν τις αυξημένες δυνατότητες εγκατάστασης Α.Π.Ε. στην Ελλάδα και ανέλυσαν ανάλογες δράσεις στη Γερμανία.  Μεταξύ των συμμετεχόντων, σε θέματα οικονομίας, οι (αντιπολιτευόμενοι τότε) βουλευτές του Σύριζα, Γ. Δραγασάκης και Γ. Σταθάκης.

Στο Αμύνταιο το Φεβρουάριο του 2013, σε συνεργασία με την Ελληνογερμανική Συνέλευση, πραγματοποιήθηκε συνέδριο με τίτλο: «Τηλεθέρμανση με βιομάζα και χρηματοδοτικά εργαλεία για έργα ανανεώσιμων πηγών και εξοικονόμηση ενέργειας από τους Δήμους». Αξίζει να σημειωθεί ότι στο Αμύνταιο λειτουργεί λιγνιτική μονάδα, η οποία πρέπει σταδιακά να κλείσει, ως «εξόχως ρυπογόνα».

Μια άλλη σημαντική διοργάνωση, είναι η Ακαδημία Ενέργειας, η οποία ξεκίνησε το 2013, για την εκπαίδευση στελεχών της Τοπικής και Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης στην Ελλάδα στους τομείς των ΑΠΕ. Η εκπαίδευση γίνεται εξ αποστάσεως μέσω του διαδικτύου, σε συνδυασμό με συναντήσεις εργασίας και η φοίτηση είναι δωρεάν. Στο πρόγραμμα αυτό
συνεργάζονται το Έμπερτ, το δίκτυο ΔΑΦΝΗ (Δίκτυο Αειφόρων Νήσων του Αιγαίου) και το Ενεργειακό Γραφείο Αιγαίου. Σκοπός της Ακαδημίας Ενέργειας και της εκπαίδευσης που παρέχει, είναι «να συμβάλλει στην εφαρμογή των Ευρωπαϊκών θεσμοθετημένων στόχων του 2020 για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής σε τοπικό επίπεδο» δηλαδή στη βιώσιμη ανάπτυξη και στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Τους στόχους της Ε.Ε. για το 2020 μπορείτε να τους βρείτε εδώ. Ωστόσο, και πάλι από την εμπειρία μας από τέτοιου είδους «συνεργασίες», υποψιαζόμαστε ότι υπάρχουν και μη εκπεφρασμένοι στόχοι, όπως η κατανάλωση των ΒΑΠΕ της Siemens, ή η κλοπή του δικού μας λιγνίτη μέσω της πώλησης της ΔΕΗ και, ίσως, αυτοί οι τελευταίοι να είναι και πιο πραγματοποιήσιμοι.

Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ήταν το θέμα της συμμετοχής του Ιδρύματος Έμπερτ στην 4η Ελληνογερμανική Συνέλευση των Δημάρχων, στη Νυρεμβέργη το 2013, στο πλαίσιο της οποίας οι δήμαρχοι επισκέφτηκαν μονάδα παραγωγής βιοαερίου, με καύση βιομάζας, στο Τρίσντορφ.
Το Μάιο του ’14, πραγματοποιήθηκε ένα πολύ σημαντικό Συνέδριο για τις ΑΠΕ, με τίτλο «Έξυπνα Δίκτυα – smart grid και Νησιά της Ευρώπης». Το συνέδριο διοργανώθηκε από το «Δίκτυο Αειφόρων Νήσων Αιγαίου» σε συνεργασία με την «Διάσκεψη των Μη Κεντρικών Παράκτιων Περιφερειών της Ευρώπης» (CPMR), το Ίδρυμα Friedrich-Ebert και με τη συμβολή του Ενεργειακού Γραφείου Αιγαίου. Συμμετείχε ο ΔΕΔΔΗΕ, παραγωγοί ΑΠΕ, ρυθμιστικές αρχές, εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, πανεπιστήμια. Στο Δελτίο Τύπου του Συνεδρίου (στα αγγλικά μόνο, φυσικά)  περιγράφεται το σχέδιο εγκατάστασης 160.000 έξυπνων μετρητών ρεύματος σε νησιά του Αιγαίου και σε καταναλωτές στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Μέχρι το 2020, σε εφαρμογή των κοινοτικών οδηγιών, το 80% των καταναλωτών ρεύματος πρέπει να διαθέτουν τον έξυπνο μετρητή τους, που θα παρακολουθεί την ωριαία διακύμανση της κατανάλωσης ενέργειας από τις συσκευές του σπιτιού και θα κανονίζει ανάλογα την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος. Υπερήφανος χορηγός αυτού του συνεδρίου η, πάντα ευαίσθητη σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος, Siemens!

Τέλος, με την ευκαιρία της επίσκεψης του ομοσπονδιακού υπουργού Ζίγκμαρ
Γκάμπριελ στην Αθήνα, διοργανώθηκε συνέδριο την 1 Ιουλίου 2016, στο οποίο συμμετείχαν, από την ελληνική κυβέρνηση, οι Πάνος Σκουρλέτης και Γιώργος Σταθάκης. Το θέμα ήταν η «Ενεργειακή Μετάβαση στην Ελλάδα και τη Γερμανία – Προοπτικές για το 2020 κι έπειτα». Μετά το συνέδριο υπογράφηκε συμφωνία για την παροχή γερμανικής τεχνογνωσίας στο θέμα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
Αξίζει νομίζουμε να σημειώσουμε, κλείνοντας την περιγραφή της σχέσης του Ιδρύματος Φρ. Έμπερτ με τις ΑΠΕ, ότι η καύση βιομάζας είναι μια αμφιλεγόμενη μέθοδος, καθώς θεωρείται ότι παράγει επικίνδυνα αέρια, όπως το λεγόμενο Σύνθετο Αέριο (syngas), το οποίο αποτελείται από μονοξείδιο του άνθρακα, υδρογόνο και διοξείδιο του άνθρακα. Επιπλέον, με την καύση των υλικών των αποβλήτων παράγονται διοξίνες και φουράνια, τα οποία είναι παραπροϊόντα καύσης χλωριωμένων χημικών ουσιών που εμπεριέχονται σε υλικά βιομάζας. Στις περιοχές όπου σχεδιάζεται να εγκατασταθούν τέτοιες μονάδες, υπάρχουν έντονες διαμαρτυρίες και αντιδράσεις των κατοίκων (παράδειγμα, στα Βασιλικά Θεσσαλονίκης, στο Ηράκλειο Κρήτης, στα Ιωάννινα .
Επίσης, πολλά ερωτηματικά για τις επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων, υπάρχουν και για τους «έξυπνους μετρητές», εξαιτίας της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας που εκπέμπουν, όπως και για τις επιπτώσεις τους στους… λογαριασμούς ρεύματος, οι οποίοι μετά την εφαρμογή αυτών των συστημάτων παρουσιάζονται ιδιαιτέρως «φουσκωμένοι». Σε χώρες όπου τέτοια συστήματα έχουν εφαρμοστεί, έχουν προκαλέσει επίσης έντονες αντιδράσεις (παράδειγμα, στο Τέξας).

Κράτος, διοίκηση και κοινωνία
Ένας άλλος τομέας ενδιαφέροντος του Ιδρύματος Φρ. Έμπερτ είναι τα θέματα οργάνωσης και συγκρότησης του κράτους και της διοίκησης (στο όνομα –πάντα- της δημοκρατίας).
Το 2013 διοργανώθηκε μια βασική εκδήλωση στο Ινστιτούτο Γκαίτε Αθηνών με θέμα την ανανέωση του ελληνικού πολιτικού συστήματος και τίτλο «Μεταρρύθμιση εκλογικού συστήματος». Διοργανωτές ήταν το Ίδρ. Έμπερτ μαζί με το Κέντρο Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου – Ίδρυμα Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου. Από τους ομιλητές τονίστηκε το μειωμένο ενδιαφέρον των ψηφοφόρων για συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία και διατυπώθηκαν προτάσεις για τη διεύρυνση της συμμετοχικής διαδικασίας και την εισαγωγή στοιχείων άμεσης δημοκρατίας, όπως η αλλαγή του μπόνους των 50 επιπλέον εδρών του πρώτου κόμματος, η κατάτμηση των μεγάλων εκλογικών περιφερειών σε μικρότερες και η υιοθέτηση στοιχείων αναλογικού εκλογικού δικαίου. Στην εκδήλωση μίλησαν οι Ηλίας Νικολακόπουλος (καθηγητής Πολιτικών Επιστημών), Φίλιππος Σπυρόπουλος (καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου), Κώστας Χρυσόγονος (καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου). Είναι αξιοσημείωτη η «σύμπτωση» των απόψεων που εκφράστηκαν στην εκδήλωση αυτή, με τις πρόσφατες μεταρρυθμίσεις του εκλογικού νόμου που προωθεί η κυβέρνηση Σύριζα – ΑΝΕΛ.

Τον Οκτώβριο 2013 γίνεται συνέδριο με θέμα την πολιτειακή αλλαγή και συγκεκριμένα, την αναθεώρηση του συντάγματος. Διαπιστώνουμε και εδώ, μια ταύτιση των προβληματισμών που αναπτύχθηκαν τότε, με την τωρινή συζήτηση για αναθεώρηση του Συντάγματος. Η συζήτηση στο Συνέδριο επικεντρώθηκε κυρίως στα εξής: Επηρέασε η κρίση το Σύνταγμα; Είναι αναγκαία η αναθεώρησή του; Απαιτείται ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του Προέδρου της Δημοκρατίας και τροποποίηση της διαδικασίας εκλογής του; Είναι σκόπιμο να δοθεί η δυνατότητα κατάργησης ενός πολιτικού κόμματος; Είναι χρήσιμη η ίδρυση Συνταγματικού Δικαστηρίου; Οφείλει η Ελλάδα να συμμορφωθεί στις υποδείξεις για συνταγματική κατοχύρωση του δημοσιονομικού κανόνα – ρήτρας χρέους;

Στα πλαίσια του προγράμματος «Δίκαιη Κινητικότητα», διοργανώνεται από τη Γερμανική Ένωση Συνδικάτων, συνέδριο στο Ντίσελντορφ με θέμα «Νέο κύμα εργασιακής μετανάστευσης από την Ελλάδα – Εξασφαλίζοντας δίκαιη εργασία – Αποτρέποντας την εκμετάλλευση», ώστε να ενημερωθούν οι Έλληνες μετανάστες για τα δικαιώματά τους στη Γερμανία. Για το σκοπό αυτό, έχουν εκδοθεί και ενημερωτικά φυλλάδια, όπως αυτό. Αν αναλογιστούμε την οικονομική καταστροφή της χώρας μας και την αλματώδη αύξηση της ανεργίας στα χρόνια των μνημονίων, που εξαναγκάζουν όλο και περισσότερους Έλληνες να παίρνουν το δρόμο της μετανάστευσης, τότε μόνο μπορούμε να καταλάβουμε πόσο «δίκαιη» μπορεί να είναι αυτή η κινητικότητα.

Το 2016 ξεχωρίζουν κάποιες δραστηριότητες του Ιδρύματος, όπως μία εκδήλωση – συζήτηση με θέμα τις επικείμενες ασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα. Παρόντες πολλοί από το παλιό ΠΑΣΟΚ, όπως η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Τάσος Γιαννίτσης, ο Παντελής Καψής, ο Γιώργος Βερνίκος. Σε μία άλλη ημερίδα, με τίτλο «Εγγυημένη απασχόληση – Μια εναλλακτική πρόταση στη λιτότητα» παρουσιάστηκε το Γερμανικό πρόγραμμα Communal-kombi (ko-ko), το οποίο αφορά στην απασχόληση ανέργων μέσω επιδοτούμενων θέσεων εργασίας στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, σε συνεταιρισμούς, σε εκκλησιαστικές οργανώσεις, σε ιδρύματα και ΜΚΟ, ενώ η αναπλ. Υπουργός Εργασίας, Ρ. Αντωνοπούλου, υποστήριξε τα προγράμματα «κοινωφελούς εργασίας» για την αντιμετώπιση της ανεργίας. Για την Ημερίδα συνεργάστηκε το Ίδρυμα Έμπερτ, το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΕΣΕΕ και το Levy Institute.

Τον Ιούνιο του 2015, ξεκίνησε μια σειρά εκδηλώσεων με τον τίτλο «πολιτικό σινεμά», στο πλαίσιο της οποίας έχουν προβληθεί διάφορες ταινίες, όπως το ντοκιμαντέρ της Έλενας Ζερβοπούλου «Greece, days of Change», το έργο του Κωνσταντίνου Γεωργούση «The Cleaners» που σχετίζεται με τη δράση της Χρυσής Αυγής, το ντοκιμαντέρ του Ελβετό-Ιρανού σκηνοθέτη Kaveh Bakhtiari «Ενδιάμεσος Σταθμός» με θέμα την καθημερινότητα ενός παράτυπου μετανάστη στην Αθήνα. ‘Άλλες δύο ταινίες προβλήθηκαν το 2016, το «Guardians of the Aegean» σχετικά με την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος και το «No Man is an Island» με θέμα δύο νέους μετανάστες οι οποίοι «βρίσκουν καινούργια οικογένεια στη Λαμπεντούζα».

Τέλος, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι το Ίδρυμα Έμπερτ έχει συμβάλει με λίγες, αλλά
καλά στοχευμένες δράσεις, στην πολιτική του Γερμανικού Υπουργείου Εξωτερικών για προώθηση της «συμφιλίωσης» μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας, μέσω της ανακατασκευής της ιστορικής μνήμης των δύο λαών. Είναι μια πολιτική που προωθείται εντόνως τα τελευταία χρόνια, ειδικά μετά τη σύσταση του Ελληνο-γερμανικού Ταμείου για το Μέλλον και του Ελληνο-γερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας και στοχεύει τόσο στην άμβλυνση των «αιχμηρών» πτυχών της ιστορίας, όσο και στην υπονόμευση των ελληνικών διεκδικήσεων για τις πολεμικές αποζημιώσεις από τη Γερμανία. Ωστόσο, αυτό είναι ένα κεφάλαιο από μόνο του και επιφυλασσόμαστε να το εξετάσουμε εκτενώς σε επόμενο άρθρο μας.
Το συμπέρασμα από την εξερεύνηση των δραστηριοτήτων του Γερμανικού Ιδρύματος Έμπερτ στην Ελλάδα είναι πως ένας από τους κύριους ρόλους του, είναι η εξάπλωση των ΑΠΕ στα νησιά μας και σε όλη τη χώρα. Με το πρόσχημα της προστασίας του περιβάλλοντος και της περιβόητης «κλιματικής αλλαγής», προωθούνται τεράστια επιχειρηματικά συμφέροντα, γερμανικά και όχι μόνο, και παραβλέπονται οι επιπτώσεις στην υγεία των πολιτών, αλλά και στην οικονομία της χώρας.
Εκτός όμως από τις ΑΠΕ, βλέπουμε ότι αυτό το Ίδρυμα έχει έντονο ενδιαφέρον και για ζητήματα πολιτειακής, διοικητικής, νομικής και δικαιακής συγκρότησης του κράτους, δραστηριοποιείται για κοινωνικά ζητήματα όπως η ανεργία και η μετανάστευση, ενώ δεν το αφήνουν ασυγκίνητο και θέματα πολιτισμού, εκπαίδευσης και ιστορίας. Γενικά, από την έως τώρα εξέταση της δράσης των Γερμανικών Ιδρυμάτων στην Ελλάδα (Μπελ, Νάουμαν, Έμπερτ) μας δημιουργείται η εικόνα ενός τεράστιου και πολύπλοκου μηχανισμού που έχει απλώσει τα πλοκάμια του κυριολεκτικά παντού. Ειδικά αν σκεφτούμε ότι όλα αυτά τα ιδρύματα δρουν ταυτόχρονα στη χώρα μας και, παρότι εκφράζουν διαφορετικούς πολιτικούς φορείς και «ιδεολογίες», συνεργάζονται άψογα μεταξύ τους για την προώθηση των γερμανικών συμφερόντων και υπό τη σκέπη του Γερμανικού Υπουργείου Εξωτερικών, καταλαβαίνουμε ότι πραγματικά δεν έχει μείνει καμία γωνιά που να έχουν αφήσει ακάλυπτη.

Πηγή: Anapoda.news από σχετική εργασία της Άννας Σεμερτζίδου, μέλους του ΕΠΑΜ περιφέρειας Κεντρ. Μακεδονίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου