Απάντηση στην ΕφΣυν και σε κάθε επίδοξο απολογητή του κατοχικού καθεστώτος

Της Αθανασίας Πέτσα

Το ρόλο της υπεράσπισης της κατοχικής κυβέρνησης ανέλαβε για άλλη μια φορά το γνωστό «παπαγαλάκι», η ΕφΣυν, με αφορμή αυτήν τη φορά την υπόθεση του αρχιλοχία Βαγγέλη Φώτη! Με τον… αρκούντος ειρωνικό τίτλο «αρχιλοχίας «έγραψε» διαταγή!» επιχειρεί να αντικρούσει τα επιχειρήματα της πολύκροτης πλέον υπόθεσης του αρχιλοχία, που αρνήθηκε να αναλάβει υπηρεσία στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων-μεταναστών, γνωστά με την ονομασία «χοτ σποτ».

Αν πούμε ότι μια τέτοια αντίδραση δεν ήταν αναμενόμενη, θα πούμε ψέματα. Άργησε μάλιστα να έρθει. Εδώ και τουλάχιστον 10 ημέρες η υπόθεση του αρχιλοχία απασχολεί τα περιφερειακά και διαδικτυακά ΜΜΕ (εννοείται ότι τα λεγόμενα «mainstream» ποιούν την… νήσσα) και η ΕφΣυν δεν αφιέρωσε ούτε μία γραμμή. Τι περίμενε; Δεν το γνωρίζουμε, φυσικά, αλλά μπορούμε να το υποθέσουμε.

Το άρθρο της ΕφΣυν ήρθε την επομένη του Πειθαρχικού του Β. Φώτη και προφανώς είναι αποτέλεσμα της αμήχανης (τουλάχιστον) θέσης στην οποία βρέθηκαν οι κατήγοροι, προσπαθώντας να στηρίξουν μια παντελώς ανυπόστατη κατηγορία! Δεν είναι τυχαίο ότι από προχθές που ολοκληρώθηκε η ακροαματική διαδικασία, η έκδοση της απόφασης  αναβάλλεται συνεχώς, από στιγμή σε στιγμή… από ώρα σε ώρα… από μέρα σε μέρα…

Ίσως κάποιοι να είχαν εφησυχάσει με την επιφανειακή και χοντροκομμένη ερμηνεία του Στρατιωτικού Κώδικα, με την οποία πολύ βολικά γαλουχούνται οι νέοι αξιωματικοί και στρατευμένοι: «Η εντολή είναι εντολή και πρέπει να εφαρμοστεί. Ό,τι και να’ ναι, πρώτα το εκτελείς και μετά, αν δεν είναι σωστό, βγαίνεις στην αναφορά παραπονούμενος».

Θεωρούσαν προφανώς, ότι έχουν να κάνουν με μια απλή και εύκολη υπόθεση, η οποία θα κατέρρεε στο Πειθαρχικό, με άμεση και βαριά ποινή που θα «τσάκιζε» τον αντιρρησία αξιωματικό, προς γνώσιν και συμμόρφωσιν των συναδέλφων του! Και έτσι, το θέμα θα έληγε εκεί, ήσυχα και ωραία. Δυστυχώς γι’ αυτούς, η πραγματικότητα τους διέψευσε, η υπόθεση δεν ήταν «ευκολάκι» και τώρα βρίσκονται στη θέση «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα».

Ούτε την κατηγορία της ανυπακοής μπορούν εύκολα να στοιχειοθετήσουν και να καταδικάσουν τον αρχιλοχία, ούτε και να τον αθωώσουν, μια που η αθώωση θα δημιουργήσει προηγούμενο δεδικασμένο για τους συναδέλφους του που, πιθανόν, θα ακολουθήσουν. Σ’ αυτήν τη δύσκολη θέση, έρχεται η συνδρομή των πρόθυμων φερέφωνων (παπαγαλάκια στην κοινή νεοελληνική) σε μια προσπάθεια να αντιστρέψουν το κλίμα στην κοινή γνώμη που, από την πρώτη στιγμή, τάχθηκε με το μέρος του αρχιλοχία.

 Βλέπετε, ο Βαγγέλης Φώτης δεν περιορίστηκε στο ότι η εντολή που έλαβε ήταν άσχετη με την αποστολή του στρατού. Σε αυτήν την περίπτωση, θα μπορούσε ίσως να την εκτελέσει και μετά να συντάξει αναφορά παραπόνων. Αυτό που ανέδειξε με την κατάθεσή του και τις δημόσιες εμφανίσεις του είναι ότι η παρούσα κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες απ’ αρχής μνημονίων, είναι κυβερνήσεις προδοτικές και δοσιλογικές, ότι έχουν παραδώσει αμαχητί τη χώρα σε ξένες δυνάμεις, ότι γι’ αυτόν τον λόγο έχουμε καθεστώς κατοχής και ότι όσοι συμπράττουν σε αυτό – και μάλιστα από θέσεις ευθύνης – διαπράττουν εσχάτη προδοσία.

Για τον ίδιο λόγο είχε αρνηθεί το 2012 να αποδώσει τιμές στους επισήμους κατά τη στρατιωτική παρέλαση της 25ηςΜαρτίου, για τον ίδιο λόγο έχει δηλώσει και είναι γνωστό από τότε στους ανωτέρους του ότι αρνείται να αναγνωρίσει το κατοχικό καθεστώς και να υπακούσει σε εντολές που είναι εξόφθαλμα κατ’ απαίτηση των κατοχικών δυνάμεων, αλλοιώνουν το αξιόμαχο του στρατού και το ρόλο του στην άμυνα της χώρας και, κατ’ επέκταση, λειτουργούν ενάντια στα συμφέροντα του ελληνικού λαού.

Αυτό είναι που πρέπει πάση θυσία να αποσιωπηθεί ή – αν δε γίνεται – να λοιδωρηθεί και να απαξιωθεί με κάθε τρόπο. Και γι’ αυτόν τον σκοπό υπάρχει πληθώρα δημοσιογράφων και εφημερίδων που ακολούθησαν τον Σύριζα στη μεγαλειώδη «κωλοτούμπα» του, γλιστρώντας… μαλακά κι αθόρυβα από το «αντιμνημονιακό μέτωπο» στους υπερασπιστές της πιο ανελέητης νεοφιλελεύθερης πολιτικής, που εφαρμόζεται στη χώρα μας μέσω των μνημονίων!

Στην περίπτωση του Βαγγέλη Φώτη, η αποσιώπηση δεν «έπιασε» κι έτσι χρειάστηκε να καταφύγουν στο «plan B» της αποδόμησης, της απαξίωσης και της συκοφαντίας. Τα «επιχειρήματα» δεν είναι άλλα από τις γνωστές και χιλιοειπωμένες «καραμελίτσες» που πιπιλίζουν σε κάθε ανάλογη περίπτωση. «Ξενοφοβικός» ο αρχιλοχίας, «ρατσιστικός» ο λόγος του, «εθνικιστικό» το Ε.ΠΑ.Μ. που τον υποστηρίζει! Φτάνοντας μάλιστα στο έσχατο σημείο γελοιότητας, λέγοντας ότι αρνήθηκε «τον ανθρωπιστικό ρόλο του στρατού»!

Ώστε λοιπόν, για «ανθρωπιστικούς» λόγους στοιβάζονται πρόσφυγες και μετανάστες στα στρατόπεδα κράτησης, με άθλιες συνθήκες διαβίωσης!

Για «ανθρωπιστικούς» λόγους «φιλοξενούνται» παρά τη θέλησή τους, κρατούνται τα χαρτιά τους για να μη μπορούν να φύγουν, γιατί αν φύγουν πώς θα επιδείξουμε τα «φιλόξενα» και «ανθρωπιστικά» μας αισθήματα!

Για «ανθρωπιστικούς» λόγους, καταστρατηγείται κάθε έννοια Διεθνούς Δικαίου στη διαχείριση του προσφυγικού, ώστε να ακολουθούνται οι αυθαίρετες και παράνομες (πάντα με όρους Διεθνούς Δικαίου) συμφωνίες της ΕΕ με την Τουρκία και τα διάφορα «Δουβλίνα»!

Για «ανθρωπιστικούς» λόγους, δεν ταυτοποιούνται οι πρόσφυγες, δεν τους χορηγείται πολιτικό άσυλο, δεν μπορούν να πάνε στη χώρα προορισμού τους, για «ανθρωπιστικούς» λόγους παραμένουν ως κρατούμενοι, χωρίς κατηγορία, δίκη και υπεράσπιση, σε αυτήν την απέραντη φυλακή που έχει μετατραπεί η Ελλάδα για λογαριασμό της ΕΕ!

Για «ανθρωπιστικούς» λόγους, κανείς δεν γνωρίζει τι περιλαμβάνει αυτό το συνονθύλευμα ανθρώπων που περνούν καθημερινά τα σύνορά μας, χωρίς κανέναν έλεγχο και καμία διάκριση! Αλίμονο, ο έλεγχος των συνόρων δεν είναι «ανθρωπιστικός», γι’ αυτό και οι πολιτικές μαριονέτες που παριστάνουν τις κυβερνήσεις φροντίζουν σιγά – σιγά να απαλλάξουν τον ελληνικό στρατό από αυτήν την μη «ανθρωπιστική» του υποχρέωση, ώστε να μπορεί απερίσπαστος να ασχολείται με την «ανθρωπιστική» του αποστολή, που είναι η φύλαξη των χοτ σποτ!

Έτσι λοιπόν, όμορφα, φιλόξενα και ανθρωπιστικά, παραδώσανε τον έλεγχο του Αιγαίου σε ξένες δυνάμεις,«γκριζάροντας» τα νησιά μας και αφήνοντας τις τουρκικές φρεγάτες και τα μαχητικά αεροσκάφη της Τουρκίας να κόβουν βόλτες στα «φιλόξενα» χωρικά μας ύδατα και τον εναέριο χώρο! Είδατε κανέναν αξιωματικό του ελληνικού στρατού να βγαίνει στην… αναφορά παραπονούμενος για όλα αυτά; Ίσως και να’ γινε και να μην το γνωρίζουμε, ίσως και όχι. Άλλωστε όποιος τολμήσει να πει κουβέντα για την παράδοση της εθνικής μας κυριαρχίας, στιγματίζεται αυτομάτως με τη ρετσινιά του «εθνικιστή» (στην καλύτερη περίπτωση) ή του «φασίστα» (στη χειρότερη).

Γιατί πώς αλλιώς θα μπορούσε ο Έλληνας, που πάντα στην ιστορία του πολεμούσε για την ελευθερία, να ανεχτεί αυτήν την κατάσταση, αν δεν είχε αλλοιωθεί η συνείδησή του από το ιδεολόγημα του (κακώς εννοούμενου) «διεθνισμού»; Στο όνομα αυτού του δήθεν «διεθνισμού» ζούμε το πρωτοφανές φαινόμενο να είναι τα σύνορά μας ανοιχτά για την είσοδο και κλειστά για την έξοδο… Ενός ψευδεπίγραφου «διεθνισμού» που στρέφεται μονόπλευρα εναντίον της υπεράσπισης της πατρίδας μας, παραβλέποντας ηθελημένα ότι οι ίδιες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που οδηγούν στη διάλυση τις γειτονικές μας χώρες και έχουν δημιουργήσει αυτά τα κύματα εκτοπισμένων ανθρώπων, οι ίδιες και για τους ίδιους λόγους οδηγούν στη διάλυση και τη δική μας χώρα.  

Αυτός ο «διεθνισμός», πασπαλισμένος και με ισχυρή δόση «αντιμιλιταρισμού», ποσώς ενοχλείται από την εκτροπή του ελληνικού στρατού από την κύρια αποστολή του, που είναι η διαφύλαξη της εθνικής μας ανεξαρτησίας. Ποσώς ενοχλείται από το γεγονός ότι, με αφορμή το προσφυγικό, καλείται ο στρατός να παίξει το ρόλο της αστυνομίας για την τήρηση της τάξης στο εσωτερικό της χώρας!

Επιλέγουν ηθελημένα να παραβλέπουν και να αποσιωπούν το γεγονός ότι, για ακόμα μια φορά, το προσφυγικό χρησιμοποιείται για το απαραίτητο «μασάζ» της κοινής γνώμης, ώστε να αποδεχτεί ευκολότερα τη νέα κατάσταση που μας ετοιμάζουν. Τη δημιουργία του ευρωστρατού, με την πλήρη ενσωμάτωση των εθνικών στρατών και την αφομοίωσή τους στο νέο αμυντικό δόγμα, που θέλει τον στρατό να επεμβαίνει σε κάθε είδους εσωτερικές αναταραχές!

Η συμφωνία PESCO που υπογράφηκε τις προηγούμενες μέρες από 23 χώρες της ΕΕ, μεταξύ των οποίων και η δική μας, ουδόλως απασχόλησε την ΕφΣυν και την κάθε ΕφΣυν που εμφορείται από τα ίδια «διεθνιστικά» και «αντιμιλιταριστικά» αισθήματα! Ούτε και η άσκηση HELBROC, που έγινε τις προάλλες στο Κιλκίς, με σενάριο την στρατιωτική επέμβαση σε εσωτερικές αναταραχές μιας ξένης χώρας, τους ενόχλησε από τη… μακαριότητα του «διεθνισμού» τους!

Τι είναι αυτό που τους ενόχλησε; Μια φωνή από μέσα από το στράτευμα, ένας μόνιμος, χαμηλόβαθμος αξιωματικός, που τόλμησε να πει το αυτονόητο: ότι ο ελληνικός στρατός δεν πρέπει να είναι συνεργάτης, αλλά αντίπαλος των δυνάμεων κατοχής. Ότι το σύστημα των «κέντρων φιλοξενίας προσφύγων», όπως κατ’ ευφημισμόν ονομάζονται τα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, υπό την εποπτεία των «κάθε καρυδιάς καρύδι» ΜΚΟ, κάνει πλάτες στο μεγαλύτερο λαθρεμπόριο ανθρώπων που έχει δει η ανθρώπινη ιστορία, μετά την αφαίμαξη της Αφρικής από τους αποικιοκράτες. Ότι η μη ταυτοποίηση αυτών των ανθρώπων παραβιάζει τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματά τους και εγκυμονεί κινδύνους για την ασφάλεια της χώρας.

Ενόχλησε και η συμμετοχή του Ε.ΠΑ.Μ. στην υπεράσπιση του αρχιλοχία. Αναμενόμενο κι αυτό, μια που το ΕΠΑΜ φροντίζει ανελλιπώς να τους βγάζει την «κουκούλα» και γι’ αυτό έχει συστηματικά στοχοποιηθεί  από διάφορους καλοθελητές του αριστερο-διεθνιστικο-αντιεξουσιαστικο-τρεχα-γυρευε χώρου.

Αυτή τη φορά όμως, δεν ήταν μόνο αυτός ο χώρος που ενοχλήθηκε από την παρουσία του Ε.ΠΑ.Μ., αλλά και οι διάφοροι δεξιάς φασιστοειδούς νοοτροπίας και φρασεολογίας, που τα μόνα «επιχειρήματά» τους σε σχέση με το προσφυγικό είναι κάτι εμετικά σχόλια περί «λαθροπιθήκων»… και με αυτά διεκδικούν την αποκλειστικότητα στην εκπροσώπηση του «πατριωτισμού», ενώ στην πραγματικότητα αμαυρώνουν και αλλοιώνουν πλήρως την έννοια και το περιεχόμενό του.

Προς άπαντες όσους ενοχλήθηκαν, αριστερούς και δεξιούς, το μόνο που έχουμε να πούμε είναι πως ό,τι και να κάνετε, θα μας βρίσκετε μπροστά σας. Ούτε τα «διεθνιστικά» ευφυολογήματα των μεν, ούτε οι εθνικιστικές κορώνες των δε, δεν πρόκειται να μας σταματήσουν από την υπεράσπιση του ιερού αυτού χώρου που λέγεται Πατρίδα, τη στιγμή που αυτή βρίσκεται σε τέτοιο πρωτοφανή κίνδυνο!

Η Αθανασία Πέτσα είναι μέλος της Τ.Ο. Δυτικής Θεσσαλονίκης και του Εθνικού Συμβουλίου του Ε.ΠΑ.Μ.